GRAMATYKA FILOZOFICZNA W DOBIE SPORU O PODSTAWY MATEMATYKI ESEJE O DRUGIEJ FILOZOFII WITTGENSTEINA
Krzysztof Rotter, rok wyd. 2006, stron 220, przypisy, indeks nazwisk, literatura cytowana, miękka oprawa matowa, format ok. 23,5 cm x 16,5 cm
Krzysztof Rotter, rok wyd. 2006, stron 220, przypisy, indeks nazwisk, literatura cytowana, miękka oprawa matowa, format ok. 23,5 cm x 16,5 cm
Z notatki wydawniczej :
Zawarte w tym tomie eseje poświęcone są genezie i rekonstrukcji drugiej filozofii Ludwiga Wittgensteina,
a zwłaszcza jego koncepcji gier językowych. U ich podstaw leżą dwa zasadnicze spostrzeżenia.
Po pierwsze, o czym jest mowa w eseju 1, od 1929 roku badania Wittgensteina
podporządkowane były projektowi gramatyki filozoficznej – taki wszak tytuł Wittgenstein
chciał nadać „swojej książce”. Po drugie, jedynym językiem, który Wittgenstein rzeczywiście badał
i z którego wywiódł koncepcję gier językowych, nie był żaden język naturalny,
lecz wyłącznie język matematyki w dobie sporu o jej podstawy.
Eseje 2–4 poświęcone są stosunkowi Wittgensteina do różnych postaci intuicjonizmu i formalizmu
w matematyce, w tym także do idei gier znakowych Johannesa Thomaego,
z której wywodzi się koncepcja gier językowych.
Sięgnięcie do owych logiczno-matematycznych podstaw pozwala wykorzystać koncepcję Wittgensteina
do analizy kilkunastu typów niejasności językowych warunkowanych samym systemem języka,
o których jest mowa w eseju 5. Poszczególne eseje składające się na ten tom napisane są tak,
by można je było czytać samodzielnie.
Książka przeznaczona jest dla filozofów, językoznawców, etnologów i studentów filozofii.