Zmiany w składzie bakteryjnych kwasów tłuszczowych w czasie rozkładu fenolu w glebie — Agnieszka Mrozik
wyd. 2009 r., stron 108, bibliografia, wykr., tab., schem., miękka oprawa foliowana, duży format ok. A-4
Niski nakład !
wyd. 2009 r., stron 108, bibliografia, wykr., tab., schem., miękka oprawa foliowana, duży format ok. A-4
Niski nakład !
Z notatki wydawniczej :
Celem pracy było zbadanie, czy i jakie zmiany zachodzą w składzie komórkowych kwasów tłuszczowych szczepów Pseudomonas vesicularis i Pseudomonas sp. JS150 w czasie rozkładu fenolu w glebie.
Aby dokonać takiej analizy, konieczne było wykonanie badań polegających na ocenie przeżywalności tych szczepów i sprawdzeniu, czy są zdolne do rozkładu fenolu po wprowadzeniu do gleb.
Ocenę przeżywalności i rozkład zastosowanych stężeń substratu fenolowego prowadzono w czterech układach doświadczalnych. Pierwszy stanowiły gleby sterylne, do których introdukowano szczep Pseudomonas vesicularis, drugi – gleby sterylne z Pseudomonas sp. JS150, trzeci – gleby sterylne z wprowadzoną mieszaniną tych szczepów, a czwarty – gleby niesterylne poddane bioaugmentacji z użyciem obu szczepów. Z uwagi na to, że fenol wpływa na skład i modyfikacje kwasów tłuszczowych tych bakterii w podłożach płynnych, podjęto próbę zbadania, dzięki jakim znanym mechanizmom adaptacyjnym przystosowują się one do obecności tego związku w glebie.
Istotne było także zbadanie, czy analiza metylowych estrów kwasów tłuszczowych może być przydatna do oceny stopnia usuwania fenolu z gleby.
SPIS TREŚCI :
Wykaz skrótów
1. Wstęp
1.1. Ogólna charakterystyka fenolu
1.2. Toksyczność fenolu
1.3. Rozkład fenolu przez bakterie w warunkach tlenowych
1.4. Bakteryjne kwasy tłuszczowe
1.5. Kwasy tłuszczowe jako biomarkery
1.6. Wpływ związków aromatycznych na błony bakteryjne
1.7. Mechanizmy regulacji płynności błony bakterii w obecności związków aromatycznych
1.8. Rozkład związków aromatycznych w glebie
1.9. Bioaugmentacja a rozkład związków aromatycznych w glebie
1.10. FAMEs w badaniach środowiskowych
2. Cel pracy
3. Materiały i metody
3.1. Szczepy bakteryjne
3.2. Gleby
3.3. Wprowadzanie bakterii do gleb
3.4. Metody analityczne
3.4.1. Ekstrakcja i oznaczanie fenolu
3.4.2. Oznaczanie zawartości materii organicznej, węgla organicznego, wilgotności, frakcji kwasów próchnicowych i pH
3.5. Analizy mikrobiologiczne
3.5.1. Oznaczanie liczebności bakterii
3.5.2. Izolacja i identyfikacja kwasów tłuszczowych z komórek bakterii oraz z gleby
3.6. Analiza statystyczna
4. Wyniki badań
4.1. Wprowadzenie bakterii do gleb sterylnych
4.1.1. Rozkład fenolu w glebach przez szczep Pseudomonas vesicularis
4.1.2. Przeżywalność szczepu Pseudomonas vesicularis po wprowadzeniu do gleb
4.1.3. Zawartość materii organicznej, węgla organicznego, frakcji kwasów próchnicowych oraz pH w glebach z wprowadzonym szczepem Pseudomonas vesicularis
4.1.4. Analiza kwasów tłuszczowych szczepu Pseudomonas vesicularis w czasie rozkładu fenolu w glebach
4.1.5. Rozkład fenolu w glebach przez szczep Pseudomonas sp. JS150
4.1.6. Przeżywalność szczepu Pseudomonas sp. JS150 po wprowadzeniu do gleb
4.1.7. Zawartość materii organicznej, węgla organicznego, frakcji kwasów próchnicowych oraz pH w glebach z wprowadzonym szczepem Pseudomonas sp. JS150
4.1.8. Analiza kwasów tłuszczowych szczepu Pseudomonas sp. JS150 w czasie rozkładu fenolu w glebach
4.1.9. Rozkład fenolu w glebach przez mieszaninę szczepów Pseudomonas vesicularis i Pseudomonas sp. JS150
4.1.10. Przeżywalność szczepów Pseudomonas vesicularis i Pseudomonas sp. JS150 po wprowadzeniu do gleb
4.1.11. Zawartość materii organicznej, węgla organicznego, frakcji kwasów próchnicowych oraz pH w glebach z wprowadzoną mieszaniną szczepów Pseudomonas vesicularis i Pseudomonas sp. JS150
4.1.12. Analiza kwasów tłuszczowych w czasie rozkładu fenolu w glebach przez mieszaninę szczepów Pseudomonas vesicularis i Pseudomonas sp. JS150
4.2. Wprowadzenie bakterii do gleb niesterylnych
4.2.1. Rozkład fenolu w glebach poddanych bioaugmentacji z użyciem mieszaniny szczepów Pseudomonas vesicularis i Pseudomonas sp. JS150
4.2.2. Wpływ fenolu na przeżywalność mikroorganizmów w glebach poddanych bioaugmentacji
4.2.3. Zawartość materii organicznej, węgla organicznego, frakcji kwasów próchnicowych oraz pH w glebach poddanych bioaugmentacji
4.2.4. Analiza kwasów tłuszczowych w czasie rozkładu fenolu w glebach poddanych bioaugmentacji
5. Dyskusja
5.1. Degradacja fenolu przez bakterie w badanych glebach
5.2. Bioaugmentacja jako metoda wspomagająca rozkład fenolu w glebie
5.3. Wykorzystanie analizy FAMEs do monitorowania tempa rozkładu fenolu w glebie
6. Ogólne wnioski
Literatura
Summary
Zusammenfassung