Józef Lurka rzeźbiarz ludowy
38,00 zł
Wydawca: Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Wałbrzychu, Towarzystwo Regionalne Ziemi Świdnickiej Świdnica 1983, stron 120 + wklejki, druk na papierze kredowym, liczne ilustracje czarno-białe, ilustracje kolorowe na wklejkach, przypisy, bibliografia, twarda oprawa z obwolutą, format ok. 24,5 cm x 17,5 cm
Brak w magazynie
Józef Lurka (1927-1981) – artysta ludowy, rzeźbiarz.
Urodził się 6 maja 1927 r. we wsi Żarnówka k. Makowa Podhalańskiego w wielodzietnej, ubogiej rodzinie chłopskiej. Ukończył 7 klas szkoły podstawowej. Po odbyciu służby wojskowej krótko pracował w Krakowie jako kierowca. W 1956 r. wyjechał na Dolny Śląsk wybierając Bystrzycę Górną, krajobrazem przypominającą strony rodzinne. Tam pracował jako drwal, a później jako palacz c. o. w miejscowej szkole. Nie miał żadnego wykształcenia artystycznego. Rzeźbienie – jak mówił – przyszło samo z siebie, z serca, z potrzeby „głoszenia Dobrej Nowiny w drewnie”. Głęboko wierzący, niemal mistyk, rozczytywał się w Biblii i przenosił Historię Zbawienia i prawdy wiary w formy rzeźbiarskie. Pod koniec życia rzeźbiarz chętniej wypowiadał się w płaskorzeźbie. Oprócz tematyki zaczerpniętej z lektury Starego i Nowego Testamentu Józef Lurka okazjonalnie wykonywał rzeźby „świeckie” ilustrujące zazwyczaj życie i obyczaj polskiej wsi. Był bardzo pracowitym, skromnym, sumiennym rzeźbiarzem ciągle poszukującym nowych rozwiązań artystycznych, stawiającym sobie duże wymagania nawet wówczas, a może właśnie wtedy, gdy osiągnąwszy rozgłos nigdy nie usiłował powtarzać tych samych rzeźb. Wykonał kilkaset rzeźb i płaskorzeźb, które dziś zdobią wystawy w muzeach we Wrocławiu, Warszawie, Krakowie, Toruniu. Duża ilość rzeźb J. Lurki znajduje się w kolekcjach zagranicznych, głównie w Niemczech, także w Szwecji, Szwajcarii, Czechosłowacji. Brał udział w konkursach oraz wystawach krajowych i zagranicznych (od pierwszej wystawy w 1967 r. w Bystrzycy Górnej do wystaw pośmiertnych w Warszawie, Bernie, w Świdnicy i Wałbrzychu. Miał też kilka wystaw indywidualnych m.in. we Wrocławiu (1972), w Warszawie 1975, 1978 i 1979. Otrzymał wiele nagród. Dwie cenił sobie najbardziej: nagrodę im. O. Kolberga z roku 1976 i nagrodę im. Brata Alberta z 1977. Józef Lurka zmarł 20 lutego 1981 roku.
SPIS TREŚCI:
Wstęp
I. Koleje życia artysty
1. Dzieciństwo
2. Okupacja i lata młodzieńcze
3. Drwal z Bystrzycy Górnej
4. Tęskniące serce
5. U kresu drogi
II. Droga do sławy
III. Charakter i technika twórczości
IV. Wśród przyjaciół i wielbicieli
Zakończenie
Bibliografia
.
Obwoluta po latach z zagięciami i małymi naddarciami jak na fot., sama książka w stanie dobrym. Szczegóły na fot.
| Waga | 0,67 kg |
|---|---|
| Autor | |
| Rok wydania |



























