Między destrukcją a konstrukcją. O poezji Srečka Kosovela w kontekście konstruktywistycznym

Z notatki wydawniczej:

Temat książki stanowi problematyka związana z konstruktywizmem literackim. Autorka, przywołując utwory polskich twórców awangardowych, choćby Peipera, Przybosia, Brzękowskiego, Kurka, stara się ukazać charakter twórczości Srečka Kosovela, poety funkcjonującego w ramach słoweńskiej awangardy historycznej, którą wpisuje w szerszy kontekst europejskich ruchów pierwszej połowy XX w.
W prezentowanej pracy ukazana została odrębność poezji Kosovela nie tylko na tle jugosłowiańskim czy rosyjskim (A. Flaker, J. Greko), lecz także polskim. Poruszono centralne w dwudziestowiecznej poezji zagadnienia: reprezentacja poetyckiej rzeczywistości, poetycka konceptualizacja widzenia, relacja podmiot – przedmiot, poetyckie doświadczenie ruchu oraz rola poety i jego oczekiwania poetyckie.
W jednym z rozdziałów pracy: Między konsami a całkami, Autorka przedstawiła analizę i interpretację konsów Kosovela, charakterystycznej dla jego poszukiwań formy parogatunkowej.

SPIS TREŚCI:

Wstęp

Wokół literackich reprezentacji rzeczywistości: Kosovel, Peiper, Przyboś

Między konsami a całkami

Konceptualizacja postrzegania: widzenie i wizja

Punkt widzenia: uczucie, umysł

Poetyckie doświadczenie ruchu

Rola poety i dyskurs o poezji

Indeks nazwisk

Povzetek

Résumé

Uwaga: ostatnie egzemplarze magazynowe z wyczerpanego w wydawnictwie nakładu !