Chróścina pow. Opole Ratuj duszę twoją Misje Św. 1909 r. Franciszkanie – pamiątka

Druk z pierwszej dekady XX w. (1909 r.) w języku polskim !

Pamiątka z czasów przed I wojną światową, kiedy to jedynym księdzem w tej parafii był ks. Robert Rzepka (1868-1938), ur. w Zaborzu (obecnie część m. Zabrze), wyświęcony na kapłana 11 czerwca 1898 r., pracujący w Chróścinie w latach 1903-1925, proboszcz parafii, dziekan dekanatu Prószków (Proskau), późniejszy Radca Duchowny, na emeryturze przebywał w Pilchowicach w domu opieki św. Jadwigi (Hedwigsheim Pilchowitz, po zmianie nazwy miejscowości – Bilchengrund Kr. Gleiwitz O.-S.). Ks. Robert Rzepka zmarł 11 stycznia 1938 r.

Wymienieni misjonarze franciszkańscy O. Korneliusz [Cyron] i O. Augustyn [Gabor], którzy odprawiali w tym podopolskim kościele parafialnym Misje Święte na przełomie stycznia i lutego 1909 r., należeli do ówczesnej Śląskiej Kustodii św. Jadwigi w Zakonie Braci Mniejszych (OFM), późniejszej Prowincji św. Jadwigi.

O. Korneliusz (Cornelius) Cyron OFM (1860 — 1915) – zakonnik, franciszkanin, misjonarz-kaznodzieja, ur. 29 kwietnia 1860 r. w Strzelcach Opolskich (Groß Strehlitz).
11 listopada 1877 r. wstąpił do nowicjatu Franciszkanów w Harreveld w Holandii.
We wrześniu 1887 roku otrzymał święcenia kapłańskie.
Znany był nie tylko na Górnym Śląsku z prowadzenia licznych misji i kursów rekolekcyjnych
dla duchowieństwa i ludu. Srebrny Jubileusz Kapłaństwa obchodził w Klasztorze w Panewnikach (obecnie m. Katowice) w 1912 r.
Zmarł po krótkiej chorobie w szpitalu w Bogucicach (obecnie m. Katowice) 9 grudnia 1915 r.
Uroczystości pogrzebowe zgromadziły liczną ludność oraz wielu duchownych. Został pochowany na cmentarzu klasztornym w Katowicach Ligocie.
Granitowy nagrobek O. Korneliusza wyróżnia się wśród innych inskrypcji nagrobnych zakonników
napisem w języku łacińskim :
R[everendus] P[ater] Cornelius Cyron | O[rdo] F[ratrum] M[inorum] | Sac[erdos] Miss[ionarius]
Apost[olicus] | Nat[us] 29. April 1860 | in Gr[oss] Strehlicz | Obiit. 9. Decemb[ris] 1915.

Tak o zmarłym pisała ówczesna prasa na Śląsku [wybrane fragmenty] :

Z nekrologu :

Dziś rano o godz. 8. zmarł po krótkiej chorobie w lazarecie Braci Miłosiernych w Bogucicach
nasz kochany konfrater, wielebny ojciec śp

Korneliusz Cyroń

Misyonarz apostolski

w 56. roku życia, w 37. roku swego życia zakonnego, w 27. roku swego kapłaństwa.
Polecamy duszę Zmarłego modłom przy mszach św. jego licznych przyjaciół duchownych i pobożnej modlitwie wiernym licznych gmin, dla których Zmarły misyonarz franciszkański niezmordowanie się poświęcał. R. i. p.

Konwent Franciszkański
w Panewniku – Idaweiche.

Przeprowadzenie zwłok odbędzie się w niedzielę o godz.1/2 2. po poł. z Bogucic, pogrzeb
w poniedziałek rano o godz. 10.

Z wiadomości :

Panewnik. (Ojciec Korneli Cyroń †).
W szpitalu Braci Miłosiernych w Bogucicach zmarł po krótkiej chorobie Ojciec Misyonarz Korneli Cyroń w 56 roku życia. Zmarły należał przez 37 lat do zakonu Franciszkanów a przez 27 lat spełniał sumiennie obowiązki kapłańskie.
Śp. Ojciec Korneli pracował niezmordowanie na niwie Pańskiej, znają go liczne parafie górnośląskie z jego podniosłych kazań, któremi kruszył zatwardziałe sumienia i koił zbolałe serca. N. o. w p.! Przeprowadzenie zwłok z Bogucic do Panewnika odbędzie się w jutrzejszą niedzielę o 1/2 2 po południu, a pogrzeb uroczysty w poniedziałek o godz. 10 dopołudnia

Bogucice. (Przewiezienie zwłok śp. ojca Franciszkanina Cyronia do Panewnika.)

Tysiące ludu zgromadziło się przed lecznicą Braci Miłosiernych, gdy w niedzielę po południu
miano przewieźć zwłoki śp. Ojca Cyronia na Panewnik. W kostnicy odbyła się odprawa żałobna,
w której ucze[st]niczył prowincyał zakonu OO. Franciszkanów, D. Simon, gwardyan klasztoru
w Panewniku O. Augustin, ks. prob. Skowronek i wielu innych duchownych.
Po pokropieniu zwłok wśród bicia dzwonów i śpiewu wyniesiono szczątki zmarłego.
Gdy żałobny karawan przybył do Katowic, w kościele św. Piotra i Pawła odezwały się dzwony.
W Panewniku zdjęto z karawanu trumnę, którą wzięli mężczyźni w polskich strojach na ramiona
i zanieśli ją do klasztoru, do kościoła, gdzie lud pobożny modlił się do późnego wieczora.
– W poniedziałek odbył się uroczysty pogrzeb, na który przybyła młodzież szkolna, kongregacye, zakonnice, wielu OO. Franciszkanów i około 60 księży górnośląskich.
Po officium wygłosił ks. prob. Tunkel z Kochłowic mowę niemiecką, a następnie ks. prob. Skowronek z Bogucic polską. Ojciec prowincyał odprawił uroczyste requiem, po których znowu sześciu mężczyzn w polskich ubiorach i dwóch żołnierzy dźwigało trumnę na swych ramionach i zaniosło ją na cmentarz klasztorny, gdzie Ojciec – prowincyał podziękował obecnym za odprowadzenie zmarłego na wieczny odpoczynek […]

.

O. Augustyn (Augustin) Gabor OFM (ur. 8 grudnia 1878 r. w Suchych Łanach, zm. 14 grudnia 1964 r. w Górze Świętej Anny) – śląski kapłan, franciszkanin, prowincjał.

Urodził się 8 grudnia 1878 r. jako Franciszek Gabor w Suchych Łanach (niem. Sucholohna, obecnie część miasta Strzelce Opolskie) w rodzinie Wincentego i Alojzy Grüner. W wieku siedemnastu lat wstąpił do zakonu franciszkanów dn. 28 sierpnia 1895 r. przyjmując imię zakonne Augustyn (Augustin). Nowicjat w miejscowości Warendorf należał do prowincji saksońskiej św. Krzyża. Tam też 30 sierpnia 1896 r. złożył pierwszą profesję zakonną. Śluby uroczyste złożył 3 września 1899 r. Studia seminaryjne odbywał w prowincji saksońskiej, a po ich ukończeniu przyjął we Wrocławiu (Breslau) święcenia kapłańskie dn. 21 czerwca 1904 r.
Jako neoprezbiter pracował w Karłowicach (niem. Carlowitz, które od 1928 r. znajdują się w granicach Wrocławia) pełniąc funkcję kaznodziei i spowiednika. Następnie przebywał w klasztorze na Górze Świętej Anny (St. Annaberg O.-S.) jako rekolekcjonista i w 1908 r. także magister braci zakonnych. W 1908 r. w Panewnikach (Panewnik bei Idaweiche O.-S.) jako rekolekcjonista, następnie we Wrocławiu przy pl. Katedralnym (Breslau IX, Domplatz 18) i znów w Panewnikach.
W latach 1911-1912 w Borkach Wielkich (Groß Borek bei Rosenberg O.S.) jako magister braci zakonnych, dyskret, bibliotekarz i misjonarz ludowy. Do Panewnik wrócił ponownie w 1912 r. jako misjonarz ludowy i spowiednik. Od 1915 r. pełnił urząd gwardiana tego klasztoru.

Po zakończeniu I wojny światowej powierzono mu zadanie rozeznania co do możliwości założenia nowej placówki w Olsztynie na Warmii. Po pozytywnym załatwieniu tej sprawy został tam przeniesiony w 1918 r. jako misjonarz ludowy. W 1921 r. wrócił kolejny raz do Panewnik, tym razem jako wikariusz domu, dyskret, dyrektor III Zakonu i misjonarz ludowy.
Po zakończeniu I wojny światowej w dawnych klasztorach Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP w Prusach i w Wielkim Księstwie Poznańskim, które znalazły się w odrodzonym państwie polskim żyło jeszcze sześciu braci. W wyniku plebiscytu i podziału Górnego Śląska w 1922 r. na terenie Polski znalazł się także klasztor w Panewnikach, należący do wrocławskiej prowincji św. Jadwigi. Z klasztorów w Panewnikach, w Wieluniu, Rybniku i Choczu znajdujących się w Polsce utworzono odrębny komisariat. Komisariat ten niebawem podjął starania o włączenie w swoje struktury braci i klasztorów prawie wymarłej prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP. Władze generalne zdecydowały jednak, że komisariat panewnicki zostanie włączony do dawnej prowincji, gdyż ta prawnie nadal istniała. Później zmieniono nazwę na Prowincja Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych. Klasztor w Panewnikach stał się jej główną siedzibą. W latach 1923–1926 O. Augustyn Gabor był gwardianem klasztoru w Panewnikach. Po kapitule prowincjalnej w 1926 r. został prezesem klasztoru w Osiecznej, miejscowym misjonarzem, dyrektorem III Zakonu i bibliotekarzem. W klasztorze osieckim mieściło się w tym czasie studium filozofii. W latach 1929-1931 był definitorem prowincji oraz nadal przełożonym w Osiecznej ale już jako gwardian. Gdy z urzędu prowincjała zrezygnował Ludwik Kasperczyk, Gabor został wybrany przez zarząd zakonu wikariuszem prowincjalnym 20 maja 1931 r. Przez uczestników kapituły prowincjalnej, która miała miejsce w następnym roku, wybrany został prowincjałem. Urząd ten pełnił do 1935 r., kiedy to zrzekł się urzędu. Pozostał nadal w Panewnikach jako kustosz prowincji (zastępca prowincjała). Od 1938 r. był gwardianem w klasztorze franciszkanów w Wieluniu. Po wybuchu wojny początkowo pozostawał w Wieluniu lecz już w 1940 r. zlecił obowiązki przełożonego wikaremu domu o. Kapistranowi Holte, a sam, prawdopodobnie zmuszony przez władze okupacyjne do opuszczenia Wielunia, udał się na Śląsk gdzie do końca wojny pracował w duszpasterstwie parafii w Bolkowie (w 1941 r. klasztor wieluński został zamknięty przez władze okupacyjne). Po II wojnie światowej O. Gabor został skierowany do klasztoru w Prudniku, gdzie przebywał do 1 października 1954 r. Władze państwowe wysiedliły franciszkanów z klasztoru w Prudniku przygotowując miejsce dla więźnia, którym był prymas Stefan Wyszyński. Po wysiedleniu z Prudnika przybył do klasztoru na Górze św. Anny. W 1957 r. został formalnie wpisany do prowincji wrocławskiej św. Jadwigi. Na Górze św. Anny obchodził jubileusz 60-lecia kapłaństwa. Zmarł w klasztorze na Górze Świętej Anny 14 grudnia 1964 r. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu zakonnym.
.

Pamiątka z Chróściny przetrwała dwie wojny światowe i po ponad 115 latach jest w stanie jak na fot. (widoczne zaplamienia).